توسعه ی ضوابط آیین نامه ی زلزله ی ایران جهت اعمال اثر حوزه ی نزدیکٓـ کاربرد موردی: سایت های حرم مطهر امام رضا (ع)و حوزه ی نفتی شهر اهواز

تفاوت چشم گیر در گستره و نوع خرابی سازه ها ناشی از زلزله های حوزه ی نزدیک و دور، موجب توجه پژوهشگران به زمین لرزه های نواحی نزدیک گسل شده است. هدف این نوشتار، توسعه ی روش برآورد نیاز لرزه یی سازه ها برای شبیه سازی اثر زلزله های حوزه ی نزدیک است. در این راستا، تعمیم روابط مربوط به منظور پیشنهاد استفاده در طراحی ساختمان ها در دستور کار قرار گرفته است، که با اقتباس از نتایج مطالعات تحلیل خطر لرزه یی برای تعدادی از مناطق حوزه ی نزدیک کشور، ضرایب اصلاحی پیشنهادی ارائه می شوند. نتایج بررسی های انجام شده حاکی از افزایش قابل ملاحظه ی نیاز لرزه یی سازه در محدوده ی دوره های تناوب کوتاه و متوسط در مقایسه با مقادیر پیشنهادی در آئین نامه ی طرح لرزه یی است. به عنوان نمونه در مورد سایت حوزه ی نفتی شهر اهواز از دیدگاه روش طراحی براساس ظرفیت، نیاز لرزه یی سازه در محدوده ی دوره های تناوب کوتاه و متوسط در حدود ۲٫۷ برابر مقادیر پیشنهادی در آئین نامه ی طرح لرزه یی است. شایان ذکر است که در این پژوهش رویکردهای تعیّنی و احتمالاتی مورد استفاده قرار گرفته و با کاربرد روابط کاهندگی مختلف و ترکیب نتایج حاصل در درخت منطقی، پارامترهای طراحی موردنظر ارائه شده اند.